ΜΙΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ η "ΑΝΩΘΕΝ ΓΕΝΝΗΣΗ" του Ιωαννη Ιωαννη !!

Απο τον Αδελφο εις Χριστο Ιωάννης Ιωάννης

"Άνωθεν Γέννηση!"

Με απασχολούσε από παιδί το: 
"..πως γίνεται να βιώσει κάποιος την Άνωθεν Γέννηση;"  
Αυτό άκουγα από τους οικείους μου, μόνο γι' αυτό μιλούσαν..

"Αυτό προϋποθέτει να ανοίξει η καρδιά μας" έλεγαν, "και αυτό, πάλι δια της Χάριτος Του. Το πότε θα το κάνει, ε, λοιπόν, αυτό θα γίνει στο δικό Του χρόνο. Ο Θεός Πατέρας μας έλκει προς τον Εαυτό Του, όταν εμείς Τον ζητήσουμε με όλη μας την ύπαρξη. Δεν σταμάτησε να καλεί η Χάρη Του, καλεί ακόμα το πλάσμα Του ο Πλάστης! Έλκεται όμως από το ταπεινό Πνεύμα και την συντετριμμένη, υποταγμένη καρδιά.." 
"στον υπερήφανο αντιτάσσεται. στον ταπεινό δίνει Χάρη!" 
Aν πιστεύεις, όλα είναι δυνατά να συμβούν! Θα γράψω λοιπόν, όπως έγραψε ο αδελφός μας ο Παύλος, <<ότι το να προβώ σε αποκαλύψεις δεν με συμφέρει, μα αν αυτό θα γίνει αιτία, να ωφεληθεί έστω και μια ψυχή, θα το κάνω>>.

Η μόνη πραγματικότητα είναι αυτή που βίωσα. Όμως δεν πέτυχα τίποτε! Ο Χριστός το έκανε αυτό σε μένα! Θα κάνω, λοιπόν, την ομολογία μου, μόνο για τη Δική Του Δόξα! Διότι είναι ώρα να γράψω, τι έκανε Eκείνος στη ζωή μου. 
Κι επειδή υπάρχουμε μέσα στην πρόγνωση Του, μας στέλνει την προ-ανάμνηση, θυμόμουν λοιπόν το άνω Βασίλειο από παιδί.

Κι εκεί που σε κάποια φάση της ζωής μου, μπαινόβγαινα στην κοιλάδα του θανάτου, Εκείνος ήταν εκεί! Είχα παραλύσει στο κρεβάτι του πόνου. .όμως, Εκείνος ήταν εκεί! Ήταν, ήρθε και με βρήκε! Αργότερα οδύνη, έφερε κοντά μου μια ψυχή, το όνομα της..Σοφία! Ήταν η ψυχή της διπλανής πόρτας, "μάνα" την έλεγα. Αυτή λοιπόν, με ξύπνησε από το βαθύ μου λήθαργο..

Μου διάβαζε μέσα από το Λόγο, τον αγαπητό Ψαλμωδό: ..«Φρούριο είσαι και καταφυγή μου Κύριε! Εσύ μ' έβγαλες μέσα από λάκκο, μέσα από βορβορώδη πηλό, και με ελευθέρωσες, και έστησες τα πόδια μου, επάνω στην πέτρα, και έβαλες στο στόμα μου καινούργιο τραγούδι».(!)

Η Γέννηση από Άνωθεν ήταν το Μεγάλο Θαύμα της ζωής μου! 
Πολλές φόρες βίωνα έσωθεν την Παρουσία Του, όμως εκείνη τη μέρα, χωρίς να το αξίζω, μου Αποκαλύφθηκε! Μόνο επειδή φώνησα με δυνατή φωνή, ενώ βρισκόμουν στην στρωμνή του πόνου και της ασθένειας, και είπα: "Αν υπάρχεις, Έλα και άλλαξε τα Όλα!" Εμφανίστηκε, μπροστά μου πετώντας..Πέρασε μέσα από τον τοίχο του δωματίου μου, κι έλαμψε όλο το δωμάτιο από ένα Λαμπρό Άκτιστο Φως!

Τα μάτια μου είδαν την ουράνια οπτασία..(όπως ακριβώς ένιωσε, στο δρόμο της Δαμασκού και ο αδελφός μας ο Παύλος).

Είδα τα Μάτια Του, σαν δυο Ήλιους, με άπειρες ακτίνες, με μυριάδες αποχρώσεις, και καθώς οι Ακτίνες των δυο ήλιων με διαπέρασαν, με ανέστησαν, με θεράπευσαν, και τα δύο " Άγια Χέρια Του", με σήκωσαν από τη στρωμνή της ασθένειάς μου.

Επίσης διέκρινα στο στόμα Του ρομφαία δίστομο οξεία. Με το πέρασμα Του αυτό, πιάνοντας τους "δύο καρπούς" των χεριών μου, με σήκωσε από το κρεβάτι του πόνου, και μίλησε θαρρείς μες την καρδιά μου, τις λέξεις: «Θα φέρεις καρπό».

Πέρασαν χρόνια πολλά, για να εννοήσω με πόσο θαυμαστό τρόπο το Σεπτό Άγιο Πνεύμα Του, συντελούσε την αλλαγή μέσα μου, τη Γέννηση του Νέου Ανθρώπου.

Πολύ αργότερα, γνώρισα άτομα με πολύ περισσότερες ευλογίες. Όμως τα μεγάλα Του δώρα φτάνουν, "Σε όλους, όσους και αν προσκαλέσει, Κύριος ο Θεός!"

Εργάστηκα στο εσωτερικό δώμα της καρδιάς, χρόνια πολλά, μελετώντας το Λόγο, όμως η Αλήθεια Toυ είναι πολύ διαφορετική!

Όλα στη ζωή μου Εκείνος τα πραγματοποίησε!  
Τα πιο απλά πράγματα Πόσο δύσκολα κατανοούνται..!  
Το Άγιο Πνεύμα μιλά και λέει: 
«Eν ενυπνίο, εν οράση νυκτερινή, όταν εσύ θα αναπαύεσαι, 
θα έρχομαι και θα επισφραγίζω, εντός σου νουθεσία !»

Ξυπνούσα πολύ πρωί. Θεία Νοήματα με κατέκλυζαν, πριν ακόμα ανοίξω τα μάτια. Ο Κύριος ματαίωνε κάθε φιλόπονη προσπάθειά μου, γιατί ήθελε να λάβω τη γνώση Του, όχι με το δικό μου σκληρό Νόμο, του <<Πρέπει>>, αλλά σαν Ιλαρός Δότης, Άφηνε τη Χάρη να προπορευθεί, να με νουθετήσει, να με προτρέψει, να με ελέγξει αν χρειαστεί, και όλα αυτά μέσα από τη Νεφέλη της δικής Του Ουράνιας Θείας Αγάπης!

Έτσι ο νόμος του <<πρέπει>>, να κάνω εκείνο, ή το άλλο, 
κι αν δεν το κάνω, να γεμίζω ενοχές, πετάχτηκε.(!) 
Όταν αυτός ο παλιός νόμος έφυγε, εισήλθα στην στην Ελευθερία των Υιών! ..και δεν μπήκα ποτέ ξανά, κάτω από τη Δουλεία του Νόμου!

Αυτό ήταν το δυσκολότερο μάθημα, μέχρι να Αφεθώ, να του Παραδοθώ, να με αναπαύσει από το βαρύ φορτίο μου, που δεν έλεγα να το ακουμπήσω στα Άγια "Πόδια Του" και το κουβαλούσα κι ήταν δυσβάσταχτο!

Ερχόταν ως Φωνή, στο πρωινό ξύπνημα, και μου έλεγε: 
"Εν τη ησυχία, και εν τη πεποιθήση, θα είναι η δύναμή σου!"

Ίαση όμως, και ανακαίνιση του νοός, έφεραν μέσα μου, τα φύλλα του Δέντρου της Ζωής! (η Αγία Γραφή), που θεράπευαν το πνεύμα, την ψυχή, και το σώμα, και με ανέστησαν πλήρως!

Ενώ παλιά έτρωγα από το δέντρο της γνώσης του Καλού και του Κακού, που ο καρπός του μας αρρωσταίνει, στην νέα πορεία μου, άλλαξαν όλα.

Όλοι σήμερα διαθέτουν μια τεράστια βιβλιογραφία που το μόνο που κάνει είναι η σύγχυση και ταραχή που προκαλεί στην ψυχή..

Ενώ το Μοναδικό Βιβλίο του Θεού, το αληθινό Δένδρο της Ζωής,  
τα Φύλλα του οποίου Θεραπεύουν και Ελευθερώνουν, εργάστηκαν μέσα μου,  
και αφού το Πνεύμα το Άγιο κατέγραψε όλο το Λόγο Του Κυρίου, στην πλάκα της Νέας μου καρδιάς,

..μου έμαθε να Τον ρωτώ, για κάθε τι που δεν μπορούσα να καταλάβω. "Να με ρωτάς" έλεγε, απαλά η φωνή Του, μέσα στη καρδιά μου, και από τα μάτια μου κυλούσαν σαν διαμαντάκια τα δάκρυα..

Πράγματι, μόνο ο Δικός Του Ζυγός είναι Καλός!  
Και το φορτίο μου, το κουβαλά από τότε Εκείνος, και είναι Απαλό.  
Η Φωνή Του αντηχεί και σήμερα : 
«Ελάτε σε μένα Όλοι, και θα σας αναπαύσω!» 
... 
Αμήν!