Ο κατανοητής και η κατανόηση στην αποδοχή της αλήθειας και στην συμφιλίωση οδηγούν,
Δεν αποχώρησε απότομα μετά την ανάσταση του ο Χριστός, αλλά επι σαράντα μέρες παρέμεινε με τους μαθητές του εξηγώντας τους τις γραφές ( Λουκάς 23:25-27) και μιλώντας τους για την βασιλεία του Θεού.(Πράξεις 1;3,6)
Ο απότομος άνθρωπος βιαστικά κλείνει πόρτες και διχόνοια και διχασμό σπέρνει σε φίλους, αδελφούς και συγγενείς. Πιστεύει οτι οι άλλοι πάντα τον αδικούν. Δεν ήταν ετσι η γλυκιά και συμπονετική μητέρα του Κυρίου μας, ουτε οι Απόστολοι κι'ο Απόστολος Παύλος που σαν πατέρας γεμάτος συμπόνοια και αγάπη θυσιάζετο για τους πιστούς. Ο απότομος άνθρωπος αν ποτε του ήταν στην αλήθεια λόγο της διχαστικής του συμπεριφοράς γλίστρησε απ' αυτήν και στην απομόνωση με ασυγχωρησια στην καρδία του ζει. Οι άλλοι πάντα του φταίνε και ο ίδιος ποτε, δύσκολα συγνώμη ζητά και σπανίως με τα πρώην αδέλφια, φίλους του και συγγενείς συμφιλιώνεται αλλά με ρίζα πίκρας ζει που στην απώλεια με σιγουριά τον οδηγεί.
"Θα είμαι πάντα μαζι σου και ποτε δεν θα σ' αφήσω" λέει ο Κύριος σε καθε μετανιωμένο απότομο οπαδό του που απο την αποτομοτητα του ελευθερωθεί και με τους αδελφούς του συμφιλιωθεί.
H καρποφορία του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, ευθύτητα χαρακτήρος, αγαθοσύνη, πιστότητα, πραότητα, εγκράτεια. Ενάντια σ'αυτά δεν υπάρχει νομός. Και φυσικά εκείνοι που ανήκουν στον Χριστό σταύρωσαν την παλιά τους φύση. Αμήν ! (Γαλατες 5;22-24)
Δεν αποχώρησε απότομα μετά την ανάσταση του ο Χριστός, αλλά επι σαράντα μέρες παρέμεινε με τους μαθητές του εξηγώντας τους τις γραφές ( Λουκάς 23:25-27) και μιλώντας τους για την βασιλεία του Θεού.(Πράξεις 1;3,6)
Ο απότομος άνθρωπος βιαστικά κλείνει πόρτες και διχόνοια και διχασμό σπέρνει σε φίλους, αδελφούς και συγγενείς. Πιστεύει οτι οι άλλοι πάντα τον αδικούν. Δεν ήταν ετσι η γλυκιά και συμπονετική μητέρα του Κυρίου μας, ουτε οι Απόστολοι κι'ο Απόστολος Παύλος που σαν πατέρας γεμάτος συμπόνοια και αγάπη θυσιάζετο για τους πιστούς. Ο απότομος άνθρωπος αν ποτε του ήταν στην αλήθεια λόγο της διχαστικής του συμπεριφοράς γλίστρησε απ' αυτήν και στην απομόνωση με ασυγχωρησια στην καρδία του ζει. Οι άλλοι πάντα του φταίνε και ο ίδιος ποτε, δύσκολα συγνώμη ζητά και σπανίως με τα πρώην αδέλφια, φίλους του και συγγενείς συμφιλιώνεται αλλά με ρίζα πίκρας ζει που στην απώλεια με σιγουριά τον οδηγεί.
"Θα είμαι πάντα μαζι σου και ποτε δεν θα σ' αφήσω" λέει ο Κύριος σε καθε μετανιωμένο απότομο οπαδό του που απο την αποτομοτητα του ελευθερωθεί και με τους αδελφούς του συμφιλιωθεί.
H καρποφορία του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, ευθύτητα χαρακτήρος, αγαθοσύνη, πιστότητα, πραότητα, εγκράτεια. Ενάντια σ'αυτά δεν υπάρχει νομός. Και φυσικά εκείνοι που ανήκουν στον Χριστό σταύρωσαν την παλιά τους φύση. Αμήν ! (Γαλατες 5;22-24)
No comments:
Post a Comment