ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ

Είχε προηγηθεί ενάμιση χρόνος που συντροφιά μου και στήριγμα μου ήταν ο λόγος του Θεού. Το πλήγμα της σχιζοφρένειας της Χριστίνας με είχε αναγκάσει να τον αναζητήσω με όλη μου την καρδιά και απο τότε δροσιά και το στήριγμα της καρδιάς μου ήταν η μελέτη του λόγου του. Συνεχώς προσευχόμουν και ζητούσα την βοήθεια του και μάλιστα τουλάχιστον δυο φορές του ειχα ζητήσει, να με συγχωρέσει απο όλες μου τις αμαρτίες και να έρθει και να μείνει μαζί μου ολες τις ήμερες της ζωής μου. 

Ήταν ένα βράδυ του Μαρτίου του 1988, που προτού  κοιμηθώ είχα βυθισθεί στην μελέτη των εδαφίων του  Ιωάννη για το Άγιο Πνεύμα που τονίζει οτι ποτάμια ζωντανού νερού θα ξεχυθούν μέσα απο εκείνον που πιστεύει σ' Αυτόν και σ' Αυτόν έρχεται και πίνει  για να ξεδιψάσει (Ιωάννης 7;37)

Δεν ξέρω ακριβώς πως έγινε, αλλά ένα ξέρω πως λίγο μετά που είχα πάει να κοιμηθώ,  η δύναμης του Αγίου Πνεύματος  *ηλέκτρισε*, πύρωσε την καρδιά μου. Εκείνη την στιγμή αμέσως ήξερα οτι ολες μου οι αμαρτίες είχαν συγχωρεθεί και το Πνεύμα του Θεού με είχε σφραγίσει και αναγεννήσει, σαν ηλεκτροφόρο ρεύμα είχε διαπεράσει την καρδία μου.

Ποτέ δεν θα ξεχάσω την χαρά τον  ενθουσιασμό μου, την αίσθηση της ειρήνης που με πλημμύρισε, ήμουν εκστατικός, από το Άγιο Πνεύμα του Κυρίου μου που τόσο αγαπώ είχα σφραγισθεί/αναγεννηθεί, τύψεις, ενοχές όλα είχαν σβηστεί και μια απερίγραπτη πηγαία χαρά και Ειρήνη βασίλευε στην καρδία μου.

Τα πάντα στον Κύριο τα χρωστώ που μέσα στον πόνο μου και στην απόγνωση το 87 με βρήκε, στον Λόγο του με στερέωσε, και μέσα από το μεγάλο του έλεος και χάρη με *στεφάνωσε* ευλόγησε με το Άγιο του πνεύμα, και το ίδιο θα κάνει σε κάθε ανάξιο όπως εμένα, που καρδιακά τον ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ  και  προσωπικό σωτήρα του τον ΔΕΧΤΕΙ !!