ΘEΛΩ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ της Θαλειας Χριστοδουλου

Στη βρωμιά στην αμαρτία
μέσ' το βούρκο, στη φθορά
σαν αδέσποτο αγρίμι,
ζούσα φίλε, μια φορά!

Με σπλαχνίστηκε μια μέρα
σαν με είδε ο Θεός,
την καρδιά είχε φωτίσει,
το δικό Του, άγιο φως!

Με το αίμα το δικό Του
Με' χει πλύνει απ' τη βρομιά,
κι η δικιά Του η αγάπη,
τώρα μ' άνοιξε πανιά!

Τώρα θέλω να πετάξω
στο πλευρό Του σταθερά,
τώρα έχω πια στην πλάτη
δύο κάτασπρα φτερά!
Το Ποίημα η  ΟΜΟΛΟΓΙΑ της Αδελφής μου εις Χριστό Θ. Χριστοδούλου. !!!!